BENİM SEVDİĞİM İSİMLER VE ANLAMLARI

''A''
Alp: Kahraman, cesur, savaşçı.
Alperen: Yiğit ve ermiş kişi.
Anıl: Amaç, erek, hatırlanmak.
Atacan: Hoşgörülü, babacan.
Atakan: Düşünmeden cesurca işe girişen.

Akasya: Güzel kokulu bir süs bitkisi.
Amine: Yüreğinde korku olmayan.
Armağan: Hediye, ödül
Armina: Emine, korkusuz, yürekli
Azra: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız.
Ayşe:Yaşayan,rahat yaşayan(Geniş bilgi için bkz.Aişe)

''B''
Batuhan: Yiğit hükümdar.
Berk: 1.Sert, sağlam, katı. 2.Yıldırım.
Berkay: Ay Gibi Güçlü.
Buğra: Erkek Deve.
Boğaç: Bir Dedekorkut kahramanı.
Bekir:yeni doğmuş bakir.

Başak: Ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı.
Begüm: Hanım; Kadın hükümdar.
Beste: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü.
Billur: Pek duru, pürüzsüz
Buse: Öpücük

''C''
Cem: Hükümdar, Toplanma, biraraya gelme.
Cemre: Ateş, kor, Suda, havada, toprakta oluştuğuna inanılan sıcaklık.
Cenk: Savaş.
Cihan: Dünya
Cankut: Neşe, mutluluk, talih, baht.

Cansu: Can suyu. Hayat veren su.
Ceyda: İnce-uzun boyunlu ve güzel.
Canan: Gönülden sevilmiş, yar.
Ceren: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan.
Ceren: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan.

''D''
Deniz: Deniz, su kütlesi, derya.
Devrim: Olumlu yönde değişiklik yaratan hareket.
Doğuş: Yaradılış
Doğa: Tabiat.
Doruk: En yüksek yer, zirve - Üstün başarı.

Damla: Çok küçük miktarda su. Çok az.
Defne: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki.
Dilan: Gönüllerce olan, yürekler dolusu.
Dilsu: Dil+Su anlamındadır
Duygu: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim.

''E''
Efe: Batı Anadolu'da köy yiğidi, zeybek.
Ege: Bir çocuğu koruyan,ona bakan - Büyük ulu.
Emre: Aşık, vurgun.
Enes: Secereli Arap atı.
Engin: Uçsuz bucaksız - Yüksekte olmayan yer

Ece: Kraliçe. Güzel kız, kadın.
Elif: Kibar, narin yapılı, ince-uzun boylu kız.
Emine: İnanılır, güvenilir.
Eylül: Sonbaharda bir ay adı.
Ezgi: Melodi, şarkı, türkü.

''F''
Faruk: Haklıyı haksızı ayırabilen - Keskin.
Fatih: Fetheden - Hüküm veren.
Ferid: Eşsiz, tek, benzeri olmayan.
Fuat: Kalp, gönül.
Furkan: Doğruyu yanlıştan ayırma.

Feyza: Bolluk, çokluk, bereket. Taşkın.
Fidan: Yeni yetişen ağaç.
Filiz: Tohumdan çıkan sürgün. İnce ve güzel vücutlu.
Fulya: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek
Füsun: Büyü.

''G''
Gani: Zengin, varlıklı - Bol.
Gökalp: Mavi gözlü yiğit - Göklerin yiğidi.
Gökhan: Eski Türklerde gök tanrısı - Göklerin hakimi.
Gencal: Genç, taze.
Gencer: Genç yiğit.

Gamze: Göz kırpma, gözle işaret; Nazlı bakma; Gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur.
Göksu: Türkiye'nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı.
Görkem: Göz alıcı ve gösterişli olma durumu, ihtişam.
Gülnur: Işık saçan güzellik.
Günnaz: Nazlı kişi.

''H''
Halis: Katıksız - Saf, temiz, hilesiz - Yalnız.
Hasan: Güzellik, iyilik.
Hidayet: Doğru yola girme - Müslüman olma
Hulusi: Saf, içi temiz - Samimi, içten.
Hüray: Ay gibi özgür.

Harika: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran.
Hayat: Ömür, Yaşam.
Hilâl: Ayın yay biçimindeki görünüşü,yeni ay,ayça.
Hülya: İnsanın kurduğu tatlı düş; Sevda.
Hazal: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği.

''I-İ''
İhsan: İyilik - Bağış, bağışlama.
İlker: İlk doğan erkek çocuk.
İskender: Bir Makedon kumandanı.
İsmail: İbrahim peygamberin oğlu.
İsmet: Masumluk, temizlik - Haramdan çekinme.

İclal: Ağırlama,ikram. Büyüklük,ululuk.
İdil: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler'in verdiği ad.
İnci: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde.
İpek: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş. Kibar,zarif.
Irmak: Akarsuların En büyügü.

''K''
Kaan: 1.Hükümdar. 2.Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
Kartal: Çok güçlü, iri yırtıcı kuş.
Kıvanç: Övünç, iftihar.
Kuthan: Kutlu hükümdar.
Kubilay: Ünlü Moğol hükümdarı.

Kardelen: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi.
Kuğu: Beyaz tüylü bir su kuşu.
Kader: Alınyazısı,yazgı. Talih.
Karanfil: Kokulu bir çiçek.
Kevser: Cennette bulunduğuna inanılan su

''L''
Levent: Dünya, varlık.

Lerzan: Titreyen, titrek.

''M''
Mert: 1. Yiğit. 2. Sözünün eri, güvenilir kimse.
Mete: Büyük Hun imparatoru.
Muhammed: Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu.

Manolya: Bir süs bitkisi.
Mehtap: Ay ışığı, dolunay.
Melisa: Oğul otu.
Mina: Mine. Liman. Şişe,cam,billur. Şarap şişesi.
Mine: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça
Meltem: yazın, karadan denize doğru esen mevsim rüzgarı

''N''
Nail: Muradına ermiş.
Nuh: Üçüncü peygamber.
Nurkan: Aydınlık, temiz soydan gelen.
Nüzhet: Neşe - Ferahlık, sevinç.
Nihat: Huy, yaradılış.

Nağme: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz.
Naz: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış.
Neva: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam.
Nevra: Beyaz çiçek, Işıklı olma, parlaklık.
Nil: Çivit. Mısır'da bir nehir.

''O''
Oğuz: Saf, iyi yaradılışlı - Sağlam, güçlü.
Oktay: Öfkeli, sinirli.
Onur: Kişinin kendin saygısı, özsaygı.
Orçun: Ardıl, halef, oğul.
Ozan: 1. Halk şairi. 2. Şiir yazan kimse şair.

'Ö'
Ömür: Yaşayış, hayat.
Önal: Her işte lider olan.
Özalp: Özünde yiğit olan.
Özgün: Benzerlerinden ayrı - Kendine özgü.
Özgür: Hür - Bağımsız

Öykü: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay.
Özlem: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da bir şeyi görme, kavuşma isteği; Hasret.
Öznur: Özü ışıklı, aydınlık.

'R'
Rafet: Sert, çatık kaşlı veya Aslan.
Ramazan: Doğruluk gösteren - Adaletli davranan.
Rauf: Dünya, varlık.

Rahşan: Parlayan, parlak, aydınlık,ışıltı.
Rana: İyi, güzel, yumuşak, hoş.
Ruhsar: Yanak, yüz, güzel yüz.
Rukiye: Büyü, sihir.
Rüya: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut.

'S'
Selim: Sağlam, doğru, kusursuz - Temiz, içten.
Sarp: Çetin, sert.
Savaş: Uğraşma, mücadele, kavga - Silahlı mücadele, harp.
Serdar: Başkumandan, başbuğ.
Soner: Son doğan yiğit.

Serap: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı.
Sertab: İnatçı anlamında.
Sibel: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası (Fransızca "si belle": öylesine güzel anlamında).
Sitare: Yıldız.
Su: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı.

'Ş'
Şahan: Padişahlar, hükümdarlar, tahtlar.
Şener: Mutlu, neşeli.
Şerif: Şerefli, kutsal - Soylu, temiz.

Şebnem: Su damlacığı, çiy.
Şehnaz: Çok nazlı, Türk müziğinde bir makam.
Şehrazat: Özgür.
Şelale: Çağlayanın büyüğü.

'T'
Taha: Kuran'da bir sure adı.
Tamay: Dolunay.
Timuçin: Moğol İmparatoru Cengiz - Katı, sağlam demir.
Tunç: Bakır, çinko, kalay karışımı.
Tunç: Bakır, çinko, kalay karışımı.

Tanyeli: Tan vakti esen rüzgar.
Taçnur: Mutluluk.
Toprak: Yer kabuğunun yüzey bölümü.

'U'
Uğur: Becerikli,atılgan
Umut: Beyaz taç, gelin tacı.
Ural: Aydınlık gece.
Utku: Yüce, ulu.
Ulaç: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan.

'Ü'
Ünalp: Tanınmış, ünlü yiğit.
Ünay: Ay gibi güzel ve şöhretli.

Ülkü: Amaç, ideal.
Ümran: 1.Bayındırlık. 2.Uygarlık, medeniyet. 3.İlerleme, mutluluk, refah.

'V'
Vefa: Sözünde durma, dostluğunu sürdürme.
Volkan: Yanardağ.

Vildan: Yeni doğmuş çocuklar.

'Y'
Yaşar: Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konan bir ad
Yasin: Kur'an'ın 36.Suresi.
Yavuz: İyi, güzel - Mert, cesur
Yildiray: Parlak, ışık veren ay.
Yildirim: Buluttan yere elektrik boşalması.

Yağmur: Bulutlardan yeryüzüne düşen su damlacıkları.
Yaprak: Bitkilerin solunumunu sağlayan, yeşil ve türlü biçimlerdeki ince bölüm.
Yasemin: Çeşitli renklerde kokulu çiçekleri olan bir bitki.
Yeliz: Ferah yer, aydınlık, havadar.
Yıldız: Gökyüzündeki ışıklı cisimlerin her biri.

'Z'
Zafer: Amaca ulaşma, başarı - Düşmanı yenme.
Ziya: Aydınlık, nur.

Zehra: Çok beyaz, parlak yüzlü.
Zeynep: Süs, bezek.
Zuhal: Satürn gezegeninin adı.
Zerrin: Altından yapılmış.
Zennur: Zinnur, nurlu, ışıklı.

Emre: Aşık, vurgun.
hmmmm

tşkler paylaşım için

sen yeter ki iste okuyum hemen

tabikide hem geliyooo

koydum bileee

Ramcoooooooo niee benim adımın anlamı yokkk burda laa?

ramazan diğil ben koyacağım cnm bekle hemen geliyooo:)